кок​II м. (віхор) Tólle f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кок

(англ. cook, гал. kok)

кухар на судне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кок​III м. біял., мед. Kókke f -, -n, Kókkus m -, Kókken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кок​I м. марск. (кухар) Schíffskoch m -(e)s, -köche; Smútje m -s, -s (разм.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Кок ’падзыўны або трывожны кліч пеўня’ (Нар. лекс.). Гукапераймальнае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кок-сагы́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кок-сагы́з
Р. кок-сагы́зу
Д. кок-сагы́зу
В. кок-сагы́з
Т. кок-сагы́зам
М. кок-сагы́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

...кок, ‑а, м.

Другая частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам: «кокі», «кок ​3», напрыклад: стрэптакок, стафілакок і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кок-сагы́з бот. кок-сагы́з, -зу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кок-сагы́з

т. 8, с. 380

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Кок М. 11/325

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)