кле́тка Участак зямлі квадратнай ці прамавугольнай формы ў канцы шнуроў (Стаўбц. Прышч.); мізэрны ўчастак зямлі, града (Слаўг.).

□ ур. Кле́ткі (поле) Стаўбц.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

«Кле́тка ма́лпы»

т. 8, с. 332

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

нервовая клетка

т. 11, с. 291

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГРУДНА́Я КЛЕ́ТКА,

аснова груднога аддзела тулава ў паўзуноў, птушак, млекакормячых жывёл і чалавека, складзеная з грудных пазванкоў, рэбраў і грудзіны; частка восевага шкілета амніётаў. З’явілася ўпершыню ў паўзуноў у сувязі з прагрэсіўным развіццём органаў апоры (апора плечавога пояса) і дыхання. У чалавека мае форму ўсечанага конуса, сплюшчанага ў пярэднезаднім напрамку, які мае верхнюю і ніжнюю апертуры. Плоскасць верхняй апертуры нахілена ўперад, таму пярэдні край яе знаходзіцца ніжэй за задні. Ніжняя апертура абмежавана рэбернай дугой і закрыта дыяфрагмай. Міжрэберныя прамежкі запоўнены мышцамі. Велічыня акружнасці грудной клеткі (вымяраецца на ўзроўні саскоў) характарызуе склад цела чалавека. Пры ўдыху грудная клетка расшыраецца. Выгляд і памеры яе залежаць ад спосабу жыцця, рухаў, дыхання; маюць узроставыя, палавыя, індывід. і прафес. адрозненні. Змены грудной клеткі бываюць у выглядзе прыроджаных і набытых, сіметрычных і асіметрычных дэфармацый, ад пухлінных, дыспластычных, дыстрафічных працэсаў і пашкоджанняў, што ўплывае на функцыянаванне грудной клеткі.

А.С.Манцюк.

т. 5, с. 453

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ле́свічны ле́стничный;

○ ~ная — кле́тка ле́стничная кле́тка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зало́зісты анат. желе́зистый;

~тая кле́тка — желе́зистая кле́тка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ле́стничный

1. ле́свічны; драбі́нны;

ле́стничная кле́тка ле́свічная кле́тка;

2. (подобный лестнице) драбі́нчасты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мікрафа́г

‘клетка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мікрафа́г мікрафа́гі
Р. мікрафа́га мікрафа́гаў
Д. мікрафа́гу мікрафа́гам
В. мікрафа́г мікрафа́гі
Т. мікрафа́гам мікрафа́гамі
М. мікрафа́гу мікрафа́гах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сперматазо́ід, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Мужчынская палавая клетка чалавека, жывёл і некаторых раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

яйцакле́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж. (спец.).

Жаночая палавая клетка жывёльных і раслінных арганізмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)