Trínkbecher

m -s, - ке́ліх

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

tumbler [ˈtʌmblə] n.

1. ке́ліх для віна́; высо́кая шкля́нка

2. dated акраба́т

3. неваля́йка (цацка)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Сто́пка 1 ‘невялікая шклянка для віна’ (ТСБМ, ЛА, 5), ‘высокая чарка, келіх’, ‘кадоўбчык’ (Бяльк.). У значэнні ‘келіх’, хутчэй за ўсё, з рус. сто́пка ‘тс’.

Сто́пка 2 ‘кладоўка, варыўня’ (Арх. Федар., Касп., Сержп., Янк. 1, Сл. ПЗБ), ‘хата, хацінка’ (вілен., Нас.), стэ́пка ‘варыўня’ (Куч.). Гл. стобка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Келішак ’чарка для піцця гарэлкі’ (З нар. сл., Мядз., Гарэц., Грыг.). Гл. келіх.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Húmpen

m -s, - ке́ліх, ча́ша

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Bécher

m -s, - ку́бак, ке́ліх

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

beaker

[ˈbi:kər]

n.

1) ке́ліх -а m., ча́ра f. (для віна́)

2) лябарато́рная шкля́нка, прабі́рка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Bíerglas

n -es, -gläser піўны́ ке́ліх [ку́халь]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Séktglas

n -es, -gläser ке́ліх пад шампа́нскае

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

насто́йка, ‑і, ДМ ‑стойцы; Р мн. ‑стоек; ж.

1. Спіртны напітак, настоены на ягадах або травах. Паставіць настойку. Вішнёвая настойка. □ Перакуліўшы добры келіх .. настойкі і смачна закусіўшы грыбамі, Сабастыян быў цяпер у тым добрым настроі, калі хочацца чалавеку марыць. Сабаленка.

2. Тое, што і настой (у 1 знач.). Ёдная настойка. Валяр’янавая настойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)