пове́сить нос на кви́нту паве́сіць нос на кві́нту.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Quínte
f -, -n
1) муз.кві́нта
2) падма́н, махля́рства
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
трыто́н1, ‑у, м.
У музыцы — інтэрвал, які мае аб’ём у тры тоны (павялічаная кварта або паменшаная квінта).
[Грэч. tritonon ад tri- — у складаных словах тры і tónos — тон.]
трыто́н2, ‑а, м.
1. Хвастатае земнаводнае сямейства саламандраў, якое нагадвае яшчарку.
2. У старажытнагрэчаскай міфалогіі — сын бога мора Пасейдона з чалавечым целам і хвастом рыбы.
[Грэч. tritōn.]
трыто́н3, ‑а, м.
Ядро атама трытыю.
[Грэч. tritōn.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
kwinta
kwint|a
ж.муз.квінта;
spuścić nos na ~ę — апусціць нос
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
трыто́н2
(фр. triton, ад гр. tritonos = складзены з трох тонаў)
муз.інтэрвал, які мае аб’ём у тры тоны (павялічаная кварта або паменшаная квінта).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ВАРГА́Н, вурган (лац. organum ад грэч. organon прылада, інструмент; магчыма, ад стараслав. варга рот),
старажытны самагучальны язычковы муз. інструмент. Вядомы ў многіх народаў пад рознымі назвамі. Бываюць пласціністы варган (у выглядзе пласцінкі з дрэва, косці, бамбуку, трыснягу) і падковападобны металічны; да пласцінкі ці пасярэдзіне падковы прымацаваны язычок з трыснягу або сталі. У час ігры варган заціскаюць зубамі або прыціскаюць да іх, а рот служыць рэзанатарам. У выніку бесперапыннай вібрацыі язычка ўзнікае бурдон; са зменай артыкуляцыі вуснаў атрымліваюць тоны, неабходныя для выканання мелодыі. Дыяпазон невялікі — кварта або квінта, што абмяжоўвае рэпертуар простымі песеннымі і танц. мелодыямі і найгрышамі. На пач. 19 ст. створаны канцэртны прафес. інструмент з храматычным гукарадам — аўра (некалькі варганаў, замацаваных на метал. дыску). На Беларусі існаваў у 12—19 ст. як сольны і ансамблевы інструмент. У наш час сустракаецца рэдка.