2. Тое, што і квецень. Чаромха над ракою зацвіла, Страсаюць снег свайго квітнення вішні.Ляпёшкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Báumblüte
f -, -n кве́цень (пладовых дрэваў); цвіце́нне (пладовых дрэваў)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
аздо́біцца, ‑блюся, ‑бішся, ‑біцца; зак.
Упрыгожыцца, прыбрацца, набыць прыемны выгляд. [Яблыня].. налілася вясновым сокам, набрыняла пупышкамі, распусціла маленькія лісточкі і нават ледзь-ледзь аздобілася ў белую квецень.М. Ткачоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
убялі́ць, убялю, убеліш, убеліць; зак., што.
1. Добра выбеліць. Убяліць палотны.
2. Зрабіць усё белым, накрыць чым‑н. белым. Снег убяліў зямлю. Квецень убяліла сад.
3. Запэцкаць чым‑н. белым. Убяліць касцюм у мел.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Закро́п ’прынада з пахучай травы для пчол’ (Сл. паўн.-зах.). Паколькі крапі́ць (гл.) азначае ’абпырскваць вулей рэдкай прынадай’ (Анох., 337), закроп трэба разглядаць як бязафіксны назоўнік ад дзеяслова закрапіць. Параўн. рус.дыял.окроп, укр.окріп ’квецень, вар’ (гл. Фасмер, 3, 130–131).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
bloom1[blu:m]n.
1. кве́тка, кра́ска; цвет, кве́цень;
in bloom у кве́цені;
burst into bloom расцвісці́
2. ро́сквіт;
the bloom of youth ро́сквіт маладо́сці
♦
in (full) bloom у (по́ўным) ро́сквіце (сіл)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
та́машні, ‑яя, ‑яе.
Разм. Які знаходзіцца, ёсць там, у тым месцы, у той мясцовасці, пра якую ідзе гаворка. У тамашніх следчых была думка шукаць грабежнікаў дзе-небудзь пад Двума Хатамі.Чорны.Як жа буду я спаць, Калі квецень духмяную, белую, На букеты ламаць Хлопцам тамашнім можна насмелую!Гілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
florescence
[flɔˈresəns]
n.
1) флюарэсцэ́нцыя f.
2) квітне́ньне, цьвіце́ньне, красава́ньне (збо́жжа) n.
3) час квітне́ньня, красава́ньня; ро́сквіт -у m.
4) кве́ткі pl. of кве́тка f., кве́ценьf.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
адзе́цца, адзенуся, адзенешся, адзенецца; зак.
1. Надзець на сябе вопратку. [Лабановіч] кінуў скрыпку на стол.. і, момант падумаўшы, адзеўся, узяў палку і пайшоў.Колас.Гушка прыйшоў у хату, сеў, радасна адчуваючы спачын, пасля вымыўся, адзеўся ў лепшую адзежыну.Чорны.// Апрануцца кім‑н. Адзецца дзедам-марозам.
2. Набыць сабе неабходнае адзенне. Хто ж адзецца, пракарміцца Паможа? Дзе падзецца, прытуліцца, Мой божа?Купала.
3.перан. Пакрыцца чым‑н. (звычайна — лісцем, травой і пад.). Лес з раніцы адзеўся ў казачную квецень інею.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
blossom
[ˈblɑ:səm]1.
n.
цьвет -у m., кве́ценьf.
apple blossom — я́блынавы цьвет
a cherry tree in blossom — ві́шня ў кве́цені
2.
v.i.
1) цьвісьці́, зацьвіта́ць, расьцьвіта́ць
All the orchards blossom in the spring — Усе́ сады́ цьвіту́ць уве́сну
2) разьвіва́цца, разьві́цца
Her musical talent blossomed early — Е́йны музы́чны тале́нт ра́на разьві́ўся
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)