паднайма́льнік, ‑а, м.

Асоба, якая заключыла дагавор паднаймання. // Кватарант, які наймае жылую плошчу ў асноўных наймальнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lokator

м. кватэранаймальнік, кватарант

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Кватара́нец ’кватарант’ (Сцяшк., Янк. I, Нар. сл., Сл. паўн.-зах.). Гл. кватарант. У адпаведнасці з Сцяцко, Афікс. наз., 147 суфікс ‑анец утварае назвы асобы па адносінах да таго, што названа ўтваральным словам. У іх ліку кватаранец як канчанец ’жыхар супрацьлеглага канца вёскі’. Мяркуючы па братанец ’няродны брат’ (< братан), кватарант успрымалася як *кватаран, параўн. гаршчан ’ганчар’ (там жа). Тады паводле брат > братан > братанец, кватэра > кватаран(т) > кватаранец.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Éinwohner

m -s, - жыха́р, кватара́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

boarder [ˈbɔ:də] n.

1. ву́чань, які́ жыве ў інтэрна́це пры шко́ле

2. кватара́нт; кватара́нтка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

roomer

[ˈru:mər]

n.

кватара́нт -а m., кватара́нтка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Míeter

m -s, - кватара́нт, (кватэ́ра)найма́льнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

жиле́ц жыле́ц, род. жыльца́ м., жыха́р, -ра́ м.; (квартирант) кватара́нт, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пастая́лец ’кватарант’ (ТСБМ, Грыг), пастая́нец ’тс’ (Нас.). З рус. постоя́лец ’тс’. Форма пастая́нец утворана, як кватара́нец (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

tenant [ˈtenənt] n.

1. улада́льнік нерухо́май маёмасці

2. аранда́тар; кватара́нт;

a tenant at will бестэрміно́вы аранда́тар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)