паднайма́льнік, ‑а, м.

Асоба, якая заключыла дагавор паднаймання. // Кватарант, які наймае жылую плошчу ў асноўных наймальнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)