Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
касаву́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; незак.
Разм.
1. Глядзець скоса, убок; касіцца. Даведаўшыся, што Віктар едзе ў Зарэцкую МТС, .. [Рыгор] доўга тлумачыў, як лепш, туды ехаць, і ўсё неадабральна касавурыўся на дзверы кабінета Гардзеева.Даніленка.Аж да самага калгаса буланчык усё яшчэ недаверліва касавурыўся і трывожна стрыг вушамі.Якімовіч.
2.перан. Адносіцца недружалюбна, падазрона, варожа. Касавурыўся на .. [Зараніка] хіба адзін Ваўчок, які ўсё яшчэ лічыў, што мінулагодні нарыс Зараніка і выступленне Паходні .. падарвалі славу МТС.Хадкевіч.— Бачыш, як на цябе касавурыцца родная дачка, дарма што і падарунак здагадаўся за тры гады прывезці.Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
tilt
[tɪlt]1.
v.t.
нахіля́ць, схіля́ць
2.
v.i.
1) пахіля́цца, нахіля́цца; касі́цца
2) біцца дзі́дамі, змага́цца ў турні́ры
3.
n.
1) нахі́л, схіл -у m.; спад -у m.
2) суты́чка f.
•
- at full tilt
- tilt at
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Накаса́цца ’навязацца, прычапіцца’ (Гарэц., Бяльк., Сцяшк. Сл., Юрч., Шн., Рам.), сюды ж на́кась ’назола’ (Яўс.), на́касць ’няшчасце, бяда’ (Сцяшк. Сл.), накаснік ’злыдзень’ (Полымя, 1980, 8, 253); параўн. таксама накасні́ць ’адабраць сілы’ (Сл. ПЗБ). Гл. касны ’дрэнны’, якое суадносяць з рус.касть ’свавольства, паскудства’, ’дрэнь, брыдота’ і інш., што, паводле Трубачова (Эт. сл., 9, 158), узыходзіць да прасл.дыял.*kastь, параўн. накасціць ’паскудзіць, брудзіць’ (Нас.). Параўн. таксама касі́цца ’спраўляць гулі’: Касяцца чорты у Радзіцком болоці (ТС). Не выключана, што дзеяслоў накасацца суадносіцца з рус.касаться ’дакранацца’, параўн. асабліва адкасацца ’адвязацца, адчапіцца’, гл. адкасывацца; у такім разе, магчыма, што пералічаныя вышэй словы могуць мець рознае паходжанне: словы са значэннем ’навязвацца, надаядаць’ належаць да *kasati (sę), што чаргуецца з часаць (Бернекер, 1, 491; Фасмер, 2, 206), астатнія да *kastь, што звязана з *kostь (Трубачоў, Эт. сл., 9, 157), гл. касці́ць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
scheel
a
1) ко́сы (пра вочы, позірк)
2) зайздро́слівы
j-n mit ~ en Áugen [Blícken] betráchten [ánsehen*], ~e Blícke auf j-n wérfen* — касі́цца на каго́-н., ко́са глядзе́ць на каго́-н.
3) крывы́, аднаво́кі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
batter
I[ˈbætər]1.
v.
1) біць; лупі́ць; лупцава́ць; калаці́ць
2) лама́ць; разьбіва́ць ушчэ́нт
3) зно́шваць, трапа́ць
battered old hat — стары́ зно́шаны капялю́ш
2.
v.i.
лама́цца
to batter away at a door — лама́цца ў дзьве́ры
II[ˈbætər]1.
n.
це́ста n.
2.
v.t.
мясі́ць це́ста
III[ˈbætər]1.
n., Constr.
схіл, на́хіл -у m.
2.
v.t.
нахіля́ць, пахіля́ць
3.
v.i.
нахіля́цца, пахіля́цца, касі́цца(пра сьцяну́)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)