паўраскры́ты, ‑ая, ‑ае.

Трохі раскрыты, прыадкрыты. Ева стаіць воддаль, яе прыпухлыя вусны паўраскрыты, карыя вочы пабліскваюць хітравата і задзірліва. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́йкі, веек; адз. вейка, ‑а, н.

Валаскі на краю павек. Густыя вейкі прыкрылі карыя з непатушаным у глыбіні мяккім святлом вочы. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адхаце́цца, ‑хочацца; безас. зак., з інф.

Разм. Перастаць хацецца; перахацецца; расхацецца. — О-о, то выдатна! — карыя вочкі згаслі, і чалавеку, мусіць, адхацелася гаварыць. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карыягра́ма

(ад карыя- + -грама)

графічнае выражэнне карыятыпу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прабо́р, ‑а, м.

Лінія, якая ўтвараецца на галаве, калі расчасаць на два бакі валасы. Родненькі прабор валасоў здаваўся залацістым, карыя вочы былі колеру добра выспелай вішні. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карыякіне́з

(ад карыя- + -кінез)

тое, што і мітоз.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

карыялі́мфа

(ад карыя- + лімфа)

тое, што і карыяплазма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

карыятаксано́мія

(ад карыя- + таксаномія)

тое, што і карыясістэматыка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

piercing [ˈpɪəsɪŋ] adj. прані́злівы; прарэ́злівы;

a piercing wind прані́злівы ве́цер;

Her piercing brown eyes scanned their faces. Яе пранізлівыя карыя вочы ўважліва ўглядаліся ў іх твары.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

караво́кі, ‑ая, ‑ае.

Які мае карыя вочы. На прыпынку ў калідоры вагона паяўляецца першы прадстаўнік чэхаславацкага народа, дабрадушны, крыху паўнаваты для сваіх маладых год, каравокі старшына-пагранічнік з папкай пад пахай. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)