corruption [kəˈrʌpʃn] n.

1. кару́пцыя, прада́жнасць

2. разбэ́шчванне, распу́ста

3. разбэ́шчанасць, распу́снасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Korruptión

f -, -en разлажэ́нне, разбэ́шчанасць (нораваў); прада́жнасць, кару́пцыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

карумпі́раваць

(лац. conrumpere)

падкупляць каго-н. грашыма або іншымі матэрыяльнымі дабротамі (гл. карупцыя).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

corruption

[kəˈrʌpʃən]

n.

1) кару́пцыя f.; несумле́ннасьць f.

2) разбэ́шчанасьць, сапсава́насьць f. (мара́льная)

3) перакру́чваньне, скрыўле́ньне, скажэ́ньне n.

4) псава́ньне n., гніцьцё n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

corrupt​1 [kəˈrʌpt] adj.

1. амара́льны, зага́нны, дрэ́нны, ке́пскі, благі́; сапсава́ны;

a corrupt political system, full of violence зага́нная паліты́чная сістэ́ма, пабудава́ная на насі́ллі

2. карумпі́раваны, несумле́нны, схі́льны да ха́бару, прада́жны;

a corrupt judge прада́жны суддзя́;

corrupt practices кару́пцыя

3. скажо́ны, перакру́чаны; невераго́дны; няпэ́ўны;

a corrupt form of French скажо́ная фо́рма францу́зскай мо́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)