кару́пцыя, -і, ж.

Подкуп хабарам, прадажнасць службовых асоб, дзяржаўных чыноўнікаў і палітычных дзеячаў.

Барацьба з карупцыяй.

|| прым. карупцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кару́пцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кару́пцыя
Р. кару́пцыі
Д. кару́пцыі
В. кару́пцыю
Т. кару́пцыяй
кару́пцыяю
М. кару́пцыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кару́пцыя ж. корру́пция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кару́пцыя, ‑і, ж.

Падкупнасць і прадажнасць службовых асоб і грамадскіх дзеячаў у буржуазных краінах.

[Ад лац. corruptio — подкуп.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кару́пцыя

т. 8, с. 108

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Карупцыя 5/466

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

кару́пцыя ж юрыд, тс перан Korruptin f -, -en, Bestchung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кару́пцыя

(лац. corruptio)

подкуп, прадажнасць службовых асоб, палітычных дзеячаў і чыноўнікаў дзяржаўнага апарату.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кару́пцыя

(лац. corruptio)

подкуп, прадажнасць службовых асоб, палітычных дзеячаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

корру́пция кару́пцыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)