witch [wɪtʃ] n.

1. ве́дзьма, вядзьма́рка;

an old witch стара́я карга́

2. чараўні́ца, чарадзе́йка; знаха́рка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Ко́рга ’старая жанчына’ (Нас., З нар. сл.). Наўрад ці звязана з рус. карга, корга ’варона’ (насуперак Фасмеру (2, 323) і іншым прыхільнікам гэтай этымалогіі). Карга ’варона’ запазычанне з цюркскіх моў. Гл. карга, у якім адбылася кантамінацыя з корга ’старая’. Больш верагоднай здаецца сувязь з рус. корга ’крывое дрэва, дуга’, якое звязана з рус. коржа- вый ’скурчаны, зморшчаны’. Параўн. серб.-харв. кржљав ’каравы, чэзлы, змарнелы’, славен. kržljav ’каржакаваты, прысадзісты’ (Міклашыч, 132; Безлай, 2, 105). Тое, што корга ’старая жанчына’ звязваецца са значэннем ’сагнутая’, пацвярджаецца ілюстрацыйным матэрыялам: «Сагнулася як корга» (Нас., 246).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

trout [traʊt] n. (pl. trout)

1. стро́нга, фарэ́ль

2. : an old trout infml, derog. стара́я карга́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Scháchtel

f -, -n скры́нка, кардо́нка, па́чак

◊ álte ~ — разм. стара́я карга́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dziewiątka

ж.

1. дзевятка;

2. дзевяты нумар; дзевятка;

stara dziewiątka — пагард. старая карга

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Lúder

n -s, -

1) па́дла

2)

so ein ~! — груб. яка́я дрэнь!

áltes ~ — груб. стара́я карга́, сце́рва, падэ́рга

ein ~ von éinem Fráuenzimmer [von éinem Wéibsstück] — сце́рва, падэ́рка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ска́рга ‘незадаволенасць, нараканне’, ‘заява аб непрымальных дзеяннях ці з’явах’ (ТСБМ, Нас., Др.-Падб., Байк. і Некр., Сержп.), скарга́ (Гарэц.), ска́рка ‘тс’ (Мал.). Укр. ска́рга, ст.-рус. (XIV ст.) скарга ‘тс’. Ва ўсходнеславянскіх мовах запазычанне з польск. skarga з прычыны наяўнасці ‑ар‑ (Карскі, Белорусы, 146; Кюнэ, Poln., 96; Фасмер 3, 633). Этымалогію гл. скардзіцца. Ст.-бел. скарга, скаркга запазычана ўжо ў XIV ст. з ст.-польск. skarga (Булыка, Лекс. запазыч., 53).

Скарга́ 1 ‘чапяла’ (Сцяшк.). Не вельмі яснае слова, параўнальны матэрыял адсутнічае. Відаць, нейкая кантамінацыя з словам качарга́ (гл.).

Скарга́ 2, скірга́ ‘прыдзірлівая, з’едлівая асоба’, ‘скупы чалавек’ (ТС), сюды ж скоргану́ць ‘злосна сказаць’ (там жа). Гл. карга.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Regíster

n -s, -

1) рэгі́стр, паказа́льнік; рэе́стр, спіс;

etw. ins ~ éintragen* зано́сіць у спіс [у рэе́стр], рэгістрава́ць;

j-n ins Schwárze ~ bríngen* разм. ачарні́ць, абнясла́віць, абгавары́ць каго́-н.

2) муз. рэгі́стр

◊ álle ~ zíehen* пусці́ць у ход усе́ сро́дкі;

das sentimentále ~ zíehen* ігра́ць на пачу́ццях;

ein áltes ~ жарт. стара́я карга́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)