карава́н-сара́й м. карава́н-сара́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карава́н-сара́й карава́н-сара́й, -ра́я м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Караван-сарай 3/378

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

карава́н-сара́й

т. 8, с. 42

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

карава́н-сара́й, ‑я, м.

Месца стаянкі караванаў з памяшканнямі для людзей і грузаў у краінах Пярэдняга Усходу, Сярэдняй Азіі і Закаўказзя.

[Ад перс. kār(e)vān — караван і särai — палац.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карава́н-сара́й

(ад перс. kärvān = караван + särai = палац)

пастаялы заезны і гандлёвы двор для караванаў у краінах Усходу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эскартава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., каго-што (кніжн.).

Суправадзіць (суправаджаць) эскортам.

Э. караван суднаў.

|| наз. эскартава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карава́ншчык, ‑а, м.

Чалавек, які суправаджае караван (у 1 знач.). — Калі вернешся назад, — сказаў.. караваншчыку Фёдар, — тады караван свой вядзі другой дарогай. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́ржавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да баржы. Баржавы караван.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разую́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Вызваліцца ад уюка, разгрузіцца. Караван разуючыўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)