capsule [ˈkæpsju:l] n.

1. ка́псула; абало́нка

2. кабі́на касмана́ўта, яка́я аддзяля́ецца ад касмі́чнага карабля́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

капсулатамі́я

(ад капсула + -тамія)

тое, што і артратамія.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Ка́псля ’капсуль у бутэльцы’ (Яруш.), малар. капсыль, капсуль ’жалезная пракладка паміж колам і загваздкай’ (Нар. словатв.). З польск. kapsla ’тс’, якое з ням. Kapsel ’футарал, зложніца, кажух, капсула’. Форма на -уль, магчыма, аформілася пад уплывам рус. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

інкапсуля́цыя

(ад ін- + капсула)

утварэнне шчыльнай абалонкі са злучальнай тканкі вакол іншародных для арганізма рэчываў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

апла́тка

(польск. opłatek, ад лац. oblatum = ахвераванае)

1) аладачка з прэснага цеста, якая выкарыстоўваецца католікамі і пратэстантамі пры прычасці;

2) абалонка з крухмальнага цеста або жэлаціну для парашковых лякарстваў; капсула.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

capsule

[ˈkæpsəl]

1.

n.

1) Med. ка́псула f.

2) Bot. насе́нная каро́бачка

3) Anat. абало́нка (напр. рагава́я, сьлізі́стая)

2.

adj.

сьці́слы, скаро́чаны

a capsule history of Miensk — сьці́слая гісто́рыя Ме́нску

3.

v.t.

зьмяшча́ць у ка́псулы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)