Камора, каморка, комора, кумора ’кладоўка, халоднае памяшканне пры хаце для захоўвання запасаў ежы, адзення’, ’бакоўка, прыбудоўка ў вясковай хаце, дзе спяць, стопка’ (Нас., ТСБМ, Чуд., Мал., Сцяшк., Сцяц. Нар., Жд. 3, Сержп. Грам., Сцяц.; карэліц., докш., Янк. I; В. В., Яруш., Бяльк., Гарэц., Тарн.; шаркаў., Нар. сл.; Рам. 8, Сл. паўн.-зах.)’, кантрольны пункт лясніцтва’ (ТСБМ, Інстр. III; Яшк.); ’будынак для складвання сена’ (Яшк.), ’асобная клетачка ў сотах’ (ваўк., Сл. паўн.-зах.; ашм., З нар. сл.), навагр.каморкі ’складкі ў смаржках’ (Жыв. сл.). Ст.-бел.камора ’тс’ і ’таможня’ (XV–XVIII ст.). Лексема ёсць ва ўсіх слав. мовах. Вельмі старое запазычанне з лац.camera (camara) ’скляпеністая столь’ (зрэшты такое значэнне ёсць і ў ст.-рус.комора, камора побач з іншымі: ’дом, жыллё’, ’пакой’, ’кладоўка’, ’гандлёвая пабудова’) < ст.-грэч.καμάρα ’скляпенне’ (Слаўскі, 2, 390–392); Фасмер (2, 305) выводзіць гэта запазычанне з-за націску са ст.-грэч.καμάρα, а не з лац.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
камо́ра
1. Кантрольны пункт лясніцтва (Колас. Нёманаў дар).
2.Ст.-бел. Кантора, куды ўносяцца розныя пошліны і штрафы; тамюжня; кладовая, свіран; кантора для якой-небудзь мэты (Нас. АУ).
3. Будынак для складвання сена (Староб.ДАБМ).
4. Суд (у ст.-бел. мове).
□в.КамораСлуцк.
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
засце́нак³, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.
Хлеў для дробнай жывёлы, а таксама камора, кладоўка пры хаце.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
cubby-hole[ˈkʌbihəʊl]n.камо́ра
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
pantry[ˈpæntri]n. кладо́ўка, камо́ра
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)