калдаба́н м., обл., см. калдо́біна

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́бай, ‑баю, м.

Калдобіна, яма, якая ўтварылася на дарозе ад язды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калдо́ба, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і калдобіна. Некалі тут ездзілі на калёсах, знаць тор — павыбіваныя калдобы. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

колдо́бина ж. калдо́біна, -ны ж., обл. калдаба́н, -на́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Schlágloch

n -(e)s, -löcher калдо́біна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ *Клухтаві́на калдобіна, выбоіна на дарозе’ (Яшк.). Да клухта (гл.) і лухчавіна (гл.) ’калдобіна’. Пачатковае к вытлумачыць цяжка. Параўн. клучышча (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

уха́ба, ‑ы, ж.

Выбоіна, калдобіна, няроўнасць на дарозе. Рыпяць драбіны, падскакваючы на ўхабах. П. Ткачоў. Дарога была няроўная, слізкая, з ухабамі, сані кідала з боку на бок. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wybój, ~oju

wyb|ój

м. выбоіна, калдобіна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Лухчаві́на ’калдобіна’, ’ямка, якую курыца выграбае на градах’ (паст., Сл. ПЗБ). Да лог, лагчаі́на (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

выбо́ина ж. (углубление) выбо́іна, -ны ж.; (на дороге — ещё) вы́бай, -баю м., калдо́біна, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)