калдо́біна, -ы, мн. -ы, -бін, ж.

Выбоіна, яма на дарозе; паглыбленне або ўпадзіна на дне вадаёма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

калдо́біна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. калдо́біна калдо́біны
Р. калдо́біны калдо́бін
Д. калдо́біне калдо́бінам
В. калдо́біну калдо́біны
Т. калдо́бінай
калдо́бінаю		 калдо́бінамі
М. калдо́біне калдо́бінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

калдо́біна ж., разг. колдо́бина, вы́боина, ры́твина

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калдо́біна, ‑ы, ж.

Выбоіна, ямка на дарозе. Дарога была гразкая, уся ў калдобінах, і матацыкл то рэзка падкідвала ўгору, то шпурляла ў бакі, то гойдала і калыхала, як човен на хвалях. Краўчанка. Адзін з грузавікоў.., заходзячыся сіплым выццём, спрабаваў выбрацца з калдобіны, але калёсы буксавалі. Мележ. // Паглыбленне, упадзіна на мясцовасці або на дне вадаёма. Прыходжу нарэшце з кошыкам па грыбы — зноў свежыя калдобіны чарнеюць. Ігнаценка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калдобіна, калдоба, выбоіна, ухаба

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

ры́твина калдо́біна, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вандо́л

‘калдобіна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вандо́л вандо́лы
Р. вандо́лу вандо́лаў
Д. вандо́лу вандо́лам
В. вандо́л вандо́лы
Т. вандо́лам вандо́ламі
М. вандо́ле вандо́лах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

калдаба́н м., обл., см. калдо́біна

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́бай, ‑баю, м.

Калдобіна, яма, якая ўтварылася на дарозе ад язды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калдо́ба, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і калдобіна. Некалі тут ездзілі на калёсах, знаць тор — павыбіваныя калдобы. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)