ку́тнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Крайні карэнны зуб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пабо́льваць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; незак.

Крыху або зрэдку балець.

Зуб пабольвае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зубо́к, -бка́, м.

1. гл. зуб.

2. мн. -і́, -о́ў. Долька ў галоўцы часнаку.

З. часнаку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

іко́л, ікла́, мн. іклы́ і (з ліч. 2, 3, 4) іклы́, ікло́ў, м.

1. Зуб, які знаходзіцца непасрэдна за разцамі ў чалавека і млекакормячых.

2. Зуб вялікіх памераў, які выступае з рота ў некаторых жывёлін і служыць для нападу і абароны.

І. слана.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

разбале́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -лі́цца; зак.

Пачаць моцна балець.

Зуб разбалеўся.

|| незак. разбо́львацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

нясце́рпны, -ая, -ае.

Такі, які цяжка, нельга цярпець, невыносны.

Нясцерпная спёка.

Нясцерпна (прысл.) баліць зуб.

|| наз. нясце́рпнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

раскалыва́цца сов. расшата́ться; раскача́ться;

зуб ~ва́ўся — зуб расшата́лся;

ло́дка ~ва́лася — ло́дка раскача́лась

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ядано́сны ядоно́сный;

~ныя раслі́ны — ядоно́сные расте́ния;

я. зуб змяі́ — ядоно́сный зуб змеи́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

за́зубень, -бня, мн. -бні, -бняў, м. (спец.).

Выступ, зуб на якім-н. інструменце, прыладзе, дэталі машыны.

|| прым. за́зубенны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́крышыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -шыцца; зак.

Паступова распадаючыся на дробныя кавалачкі, разбурыцца.

Зуб выкрышыўся.

|| незак. выкры́швацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)