уссу́нуць, -ну, -неш, -не; -су́нь; -нуты; зак., што на што.

1. Сунучы, падняць наверх.

У. бэльку на зруб.

2. Абуць, надзець (звычайна наспех, часова; разм.).

У. боты на басанож.

|| незак. уссо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зру́бішча

1. Месца, дзе рабілі зруб, дзе стаяў зруб (Слаўг.).

2. Вялікі зруб (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

буцве́ць, ‑ее; незак.

Разм. Трухлець, парахнець, гнісці, прэць. Зруб на новую хату стаіць з забітымі вокнамі. Няма грошай, каб скончыць будоўлю. Таму і стаіць і буцвее, як дамавіна, той зруб. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zrąb, zrębu

м.

1. зруб;

zrąb studni — зруб студні;

2. высечка;

3.

zręby мн. перан. асновы; падмурак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Істру́бзруб’ (Нас., Касп., Юрч., Мат. Гом.; Растаргуеў, Бранск.), изрубъ (Шн., 2, 382). У рускіх гаворках з тым жа значэннем истру́б, изру́б, исру́б. У рускай пісьменнасці иструбъзруб’ адзначана з XVII ст. Варыянт з устаўным ‑т‑ і пратэтычным і‑. Гл. зруб, рубіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Zmmerung

f -, -en

1) буд. зруб

2) горн. умацава́нне ша́хты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зрубі́ць, зрублю, зрубіш, зрубіць; зак., што.

Пабудаваць што‑н. з бярвення, брускоў; зрабіць зруб. З бярвення звонкага брыгады зрубяць хаты. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асве́р, ‑а, м.

Абл. Журавель калодзежа. Вот зробяць [людзі] азёры і рэкі, крыніцы і студні, а к студням — і зруб і асвер! Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́склюдаваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., што.

Склюдам выраўняць, абчасаць няроўнасці бервяна, дошкі і пад. Зруб яму, як звон, вычасалі і высклюдавалі. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cembrowina

ж. калодзежны зруб; мацаванне;

cembrowina kanału — мацаванне канала

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)