налы́ніць

‘зняць з лыка верхнюю кару’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. налы́ню налы́нім
2-я ас. налы́ніш налы́ніце
3-я ас. налы́ніць налы́няць
Прошлы час
м. налы́ніў налы́нілі
ж. налы́ніла
н. налы́ніла
Загадны лад
2-я ас. налы́нь налы́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час налы́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

размачтава́ць

‘зняць мачты з чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. размачту́ю размачту́ем
2-я ас. размачту́еш размачту́еце
3-я ас. размачту́е размачту́юць
Прошлы час
м. размачтава́ў размачтава́лі
ж. размачтава́ла
н. размачтава́ла
Загадны лад
2-я ас. размачту́й размачту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час размачтава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адды́мны, -ая, -ае.

Такі, які можна зняць, адняць, аддзяліць.

Аддымныя дзверцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэблакава́ць

‘прарваць (прарываць), зняць (здымаць) аблогу чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дэблаку́ю дэблаку́ем
2-я ас. дэблаку́еш дэблаку́еце
3-я ас. дэблаку́е дэблаку́юць
Прошлы час
м. дэблакава́ў дэблакава́лі
ж. дэблакава́ла
н. дэблакава́ла
Загадны лад
2-я ас. дэблаку́й дэблаку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дэблаку́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дэблакава́ць

‘прарваць (прарываць), зняць (здымаць) аблогу чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дэблаку́ю дэблаку́ем
2-я ас. дэблаку́еш дэблаку́еце
3-я ас. дэблаку́е дэблаку́юць
Прошлы час
м. дэблакава́ў дэблакава́лі
ж. дэблакава́ла
н. дэблакава́ла
Загадны лад
2-я ас. дэблаку́й дэблаку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дэблакава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

снять сов.

1. в разн. знач. зняць, мног. пазніма́ць;

снять карти́ну со стены́ зняць карці́ну са сцяны́;

снять сли́вки с молока́ зняць вяршкі́ з малака́;

снять пальто́ зняць паліто́;

снять ша́пки зняць (пазніма́ць) ша́пкі;

снять вопро́с с пове́стки дня зняць пыта́нне з пара́дку дня;

2. (кожу, шкуру) зняць, мног. пазніма́ць, злупі́ць, мног. пазлу́пліваць, садра́ць, здзе́рці, мног. паздзіра́ць;

3. (взять в наём) наня́ць;

◊

го́лову снять галаву́ зняць;

как руко́й сняло́ як руко́й зняло́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стру́жка ж. стру́жка;

◊ зняць (сагна́ць) ~ку — снять стру́жку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зды́мны, -ая, -ае.

Такі, які можна зняць, не прымацаваны да чаго-н.

Здымнае кола.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скальп, -а, мн. -ы, -аў, м.

Зрэзаная з галавы скура з валасамі.

Зняць с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Адпераза́ць ’зняць пояс’ (Гарэц., Касп.), аперазаць ’пабіць’ (Касп.), адпяразаць ’зняць пояс’ (Касп.). Гл. перазаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)