дэблакава́ць
‘прарваць (прарываць), зняць (здымаць) аблогу чаго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| дэблаку́ю | дэблаку́ем | |
| дэблаку́еш | дэблаку́еце | |
| дэблаку́е | дэблаку́юць | |
| Прошлы час | ||
| дэблакава́ў | дэблакава́лі | |
| дэблакава́ла | ||
| дэблакава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| дэблаку́й | дэблаку́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| дэблаку́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)