Verbum

анлайнавы слоўнік

зме́жыць

‘злучыць, спалучыць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перемкну́ть сов., техн., стр. перамкну́ць, злучы́ць перамы́чкай.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

соедини́ть сов.

1. злучы́ць;

2. перен. спалучы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазлуча́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго.

Злучыць для палавога акта ўсіх, многіх (пра жывёлу).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

злу́чваць несов., с.-х. случа́ть, спа́ривать; см. злучы́ць ²

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злуча́ць гл. злучыць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

злуча́ць ¹, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да злучыць ¹.

злуча́ць ², ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да злучыць ².

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сашчапі́ць, -шчаплю́, -шчэ́піш, -шчэ́піць; -шчэ́плены; зак., што.

1. Злучыць адно з адным пры дапамозе сашчэпак, клямараў і пад.

С. ланцуг.

2. Злучыць разам, сплятаючы (рукі, пальцы).

С. кулак.

С. рукі.

С. зубы (сціснуць).

|| незак. сашчапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і сашчэ́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

злу́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад злучыць ¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазлуча́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., што.

1. Злучыць, змацаваць усё, многае.

П. правады.

2. Устанавіць сувязь паміж усім, многім.

П. берагі мастамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)