зме́жыць
‘злучыць, спалучыць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| зме́жу | зме́жым | |
| зме́жыш | зме́жыце | |
| зме́жыць | зме́жаць | |
| Прошлы час | ||
| зме́жыў | зме́жылі | |
| зме́жыла | ||
| зме́жыла | ||
| Загадны лад | ||
| зме́ж | зме́жце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| зме́жыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)