Злот, злоты ’польская грашовая адзінка’, адкуль ’манета вартасцю 15 кап’ (Нас., Бяльк.) і г. д. З польск. złoty ’грашовая адзінка (< ’залаты’, гл. золата). Злот, відаць, утварэнне назоўніка шляхам усячэння для падвядзення пад тып назвы іншых грашовых адзінак (рубель, дукат, талер і г. д.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
zloty
[ˈzlɔti]n., pl. -tys or coll. -ty
зло́ты -ага, зло́т -а m., залато́ўка f. (грашо́вая адзі́нка ў По́льшчы)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
oceniać
незак. ацэньваць;
oceniać straty na 1 złoty — ацэньваць страты ў 1 злоты
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ха 1, нескл., н.
Назва літары «х».
ха 2, выкл.
Разм. Выказвае нязгоду з чым‑н., абурэнне з прычыны чаго‑н. (часам з адценнем іроніі, знявагі). — Не спраўлюся я, Максім Рыгоравіч. — Ха! — Мароз выцяў Гаварушку па плячы. — А хто ж справіцца? Лобан. — А злоты нам, дзед, усё-такі заплаціш, — пагразіў Том. — Ха, спадзявайцеся. Многа я іх назапасіў вам. Пальчэўскі. Волька пакрыўджана надзімае губы. Яна выдумала?! Ха, вы толькі паглядзіце! Паўлаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
złoty
I м.злоты (грашовая адзінка Польшчы)
II złot|y
залаты;
~у medal — залаты медаль;
w ~ym humorze — у цудоўным настроі;
~y wiek czego — залаты век чаго;
mój ~y! — мой даражэнькі!;
~а młodzież — залатая моладзь;
~е gody (wesele) — залатое вяселле
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)