зло́ты, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Грашовая адзінка ў Польшчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зло́ты

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. зло́ты зло́тыя
Р. зло́тага зло́тых
Д. зло́таму зло́тым
В. зло́ты зло́тыя
Т. зло́тым зло́тымі
М. зло́тым зло́тых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зло́ты м., см. злот 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зло́ты, ‑ага, м.

1. Даўнейшая польская сярэбраная манета, роўная пятнаццаці рускім капейкам.

2. Грашовая адзінка ў Польскай Народнай Рэспубліцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Злоты 4/8, 310, 569; 6/614; 7/576; 10/608

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

злот, зло́ты

(польск. złoty)

грашовая адзінка ў Польшчы, роўная 100 грошам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

зло́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зло́т зло́ты
Р. зло́та зло́таў
Д. зло́ту зло́там
В. зло́т зло́ты
Т. зло́там зло́тамі
М. зло́це зло́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зло́тый (денежная единица) зло́ты, -тага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злот, ‑а, М злоце, м.

Тое, што і злоты (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Залатоўка, гл. Злоты

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)