зло́ты, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Грашовая адзінка ў Польшчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

злоты, ✂, м.

Грашовая адзінка ў Польшчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

зло́ты м., см. злот 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

зло́ты, ‑ага, м.

1. Даўнейшая польская сярэбраная манета, роўная пятнаццаці рускім капейкам.

2. Грашовая адзінка ў Польскай Народнай Рэспубліцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злот, зло́ты

(польск. złoty)

грашовая адзінка ў Польшчы, роўная 100 грошам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

зло́тый (денежная единица) зло́ты, -тага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

злот, ‑а, М злоце, м.

Тое, што і злоты (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zł

= złoty — злоты; зл.

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мале́бен, ‑бна, м.

1. Кароткае набажэнства за чыё‑н. здароўе, поспехі, а таксама па нябожчыках. Малебны ксяндзы па касцёлах Спраўляюць за ўдовіны злоты. Купала.

2. перан. Разм. Дакучлівае навучанне, настаўленні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

złotówka

ж. разм. злоты (манета)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)