слом в разн. знач. злом, род. зло́му м.;

дом предназна́чен на слом дом прызна́чаны на злом;

закрепи́ть на сло́ме замацава́ць на зло́ме.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tussle​2 [ˈtʌsl] v. змага́цца; бі́цца; ту́зацца;

tussle with evil змага́цца са зло́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

очертя́ нареч. / очертя́ го́лову разг. на злом галавы́; (стремглав) стрымгало́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

verschrótten

vt пусці́ць на злом

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ábtragung

f -, -en разбо́рка, злом; ліквіда́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábwracken

vt здава́ць на злом (карабель)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

стырч Зламанае дрэва, куст; злом (Жытк., Стол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

triumph​1 [ˈtraɪəmf] n.

1. (over) трыу́мф; урачы́стасць

2. перамо́га; уда́ча;

the triumph of good over evil перамо́га дабра́ над злом

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пералу́пы (пырылу́пый) ’пярэсты’ (брэсц., ЖНС). Да пера- і лупі́ць (гл.) — ад апошняга ўтварэнне луп‑(ы) набыло значэнне ’вынік пасля біцця ці аблуплівання, здзірання скуры, шалупіння — пасы, пісагі’. Параўн. укр. закарп. перелу́пий ’раздзелены напалам’, ’двухколерны’, перелупи́ти ’пераламаць’ і польск. przełup ’адламаны кавалак, злом’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

retaliation

[rɪˈtæliˈeɪʃən]

n.

1) по́мшчаньне n.

2) по́мста f.; адпла́та (злом за зло)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)