perpetrator [ˈpɜ:pətreɪtə] n. злачы́нец; злачы́нка; вінава́ты
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
war criminal [ˈwɔ:ˌkrɪmɪnl] n. вае́нны злачы́нец
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
злачы́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Жан. да злачынец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
злоде́й ліхадзе́й, -дзе́я м.; (преступник) злачы́нец, -нца м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
злоумы́шленник уст. зламы́снік, -ка м., злачы́нец, -нца м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
судзі́масць, -і, мн. -і, -ей, ж. (спец.).
Вынесены каму-н. судовы прыгавор за ўчыненае злачынства, а таксама прававы вынік, што дзейнічае пасля адбыцця пакарання.
Зняць с.
Злачынец з некалькімі судзімасцямі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэцыдыві́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
Злачынец, які адбыў пакаранне і зноў зрабіў злачынства (злачынствы).
Злодзей-р.
|| ж. рэцыдыві́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
|| прым. рэцыдыві́сцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэкеці́р
(англ. racketeer)
злачынец, які займаецца рэкетам, шантажыст.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
przestępca
м. злачынец, злачынца;
przestępca wojenny — ваенны злачынец
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Зло́дзей ’той, хто крадзе’. Рус. злоде́й ’ліхадзей, злачынец’, укр. зло́дій ’злодзей’, польск. złodziej ’тс’, уст. ’злачынца’, в.-луж. дыял. złodźij, н.-луж. złoźej ’злодзей, злачынец’, чэш. zloděj ’злодзей’, славац. zlodej ’злодзей, несумленны чалавек’, славен. zlȏdẹj ’злы; чорт’, балг. злодѐй ’злачынец’, макед. злодеј ’тс’. Ст.-слав. зълодѣи ’злачынец’. Ст.-рус. зълодѣи, злодѣй (1076 г.) ’злачынец’, ’вораг’. Прасл. zъlo‑dějь — складанае слова ад zъlo (гл. зло) і dějati (гл. дзея і інш.); параўн. злачынец, чарадзей, дабрадзей. Шанскі, 2, З, 94; Фасмер, 2, 99. Націск у бел., верагодна, пад польск. уплывам, як і канкрэтызацыя значэння.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)