дээскала́цыя, ‑і, ж.

Звужэнне маштабаў, змяншэнне, паслабленне чаго‑н.; спыненне эскалацыі. Дээскалацыя вайны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стрыкту́ра, ‑ы, ж.

Спец. Звужэнне якога‑н. трубчастага органа або адтуліны поласцевага органа ў выніку запалення. Стрыктура стрававода.

[Лац. strictura.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэно́з, ‑у, м.

Спец. Звужэнне якога‑н. трубчастага органа або адтуліны ў поласцевым органе, якое перашкаджае іх функцыяніраванню.

[Ад грэч. stenos — вузкі, цесны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перахва́т, ‑у, М ‑хваце, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. перахватваць — перахваціць (гл. перахапіць у 1–5, 7 знач.).

2. Звужэнне, звужанае месца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

contraction [kənˈtrækʃn] n.

1. сціска́нне, звужэ́нне, сця́гванне, памяншэ́нне

2. набыццё (прывычкі, звычкі)

3. ling. скаро́чаная фо́рма, скарачэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

стэно́з

(гр. stenosis = звужэнне)

звужэнне прасвету трубчастага органа або адтуліны ў поласцевым органе, якое перашкаджае іх функцыяніраванню.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ангіястэно́з

(ад ангі- + стэноз)

звужэнне крывяносных сасудаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каранараспа́зма

(ад каранара- + спазма)

часовае звужэнне вянечных артэрый сэрца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фімо́з

(гр. phimosis = сцісканне)

звужэнне крайняй плоці ў выніку запаленчых працэсаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дээскала́цыя

(ад дэ- + эскалацыя)

звужэнне маштабаў, змяншэнне, паслабленне чаго-н.; спыненне эскалацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)