Verbum

анлайнавы слоўнік

звужэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

звужэ́нне ср. суже́ние; спуска́ние; см. зву́зіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звужэ́нне, ‑я, н.

Звужанае, вузкае месца. — Падунскае звужэнне, — растлумачыў Ставу. — Там будзе плаціна. А вышэй — парогі. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зву́зіцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -зіцца; зак.

Стаць вузкім або вузейшым.

|| незак. звужа́цца, -а́ецца і зву́жвацца, -аецца.

|| наз. звужэ́нне, -я, н. і зву́жванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зву́зіць, зву́жу, зву́зіш, зву́зіць; зву́жаны; зак., што.

Зрабіць вузкім (у 1—3 знач.), вузейшым.

|| незак. звужа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і зву́жваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. звужэ́нне, -я, н. і зву́жванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суже́ние звужэ́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

narrowing [ˈnærəʊɪŋ] n. ling. звужэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пярэ́ціск, ‑у, м.

Спец. Значнае звужэнне руданоснай жылы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фімо́з, ‑у, м.

Звужэнне крайняй плоці ў выніку запаленчых працэсаў.

[Ад грэч. phimōsis — сцісканне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zwężenie

н. звужэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)