стэно́з, ‑у, м.
Спец. Звужэнне якога‑н. трубчастага органа або адтуліны ў поласцевым органе, якое перашкаджае іх функцыяніраванню.
[Ад грэч. stenos — вузкі, цесны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)