калапсі́раваць

‘зведаць (зведваць) калапс’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. калапсі́руе калапсі́руюць
Прошлы час
м. калапсі́раваў калапсі́равалі
ж. калапсі́равала
н. калапсі́равала
Дзеепрыслоўе
прош. час калапсі́раваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расчарава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся; зак., у кім-чым.

Зведаць расчараванне.

Р. ў выніках працы.

|| незак. расчаро́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карадзі́раваць

‘зведаць (зведваць) уплыў карозіі; паставіць (ставіць) што-небудзь пад уплыў карозіі’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. карадзі́руе карадзі́руюць
Прошлы час
м. карадзі́раваў карадзі́равалі
ж. карадзі́равала
н. карадзі́равала
Дзеепрыслоўе
цяп. час карадзі́руючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

карадзі́раваць

‘зведаць (зведваць) уплыў карозіі; паставіць (ставіць) што-небудзь пад уплыў карозіі’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. карадзі́руе карадзі́руюць
Прошлы час
м. карадзі́раваў карадзі́равалі
ж. карадзі́равала
н. карадзі́равала
Дзеепрыслоўе
прош. час карадзі́раваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зве́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зведаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зазна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., што і са злуч. «што».

Зведаць на ўласным вопыце.

З. гора.

|| незак. зазнава́ць, -наю́, -нае́ш, -нае́; -наём, -наяце́, -наю́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перачу́ць, -чу́ю, -чу́еш, -чу́е; зак., што.

1. Даведацца з чужых размоў, пачуць пра многае.

Многае перачула ад людзей.

2. Адчуць, зведаць усё, многае.

Давялося многае перажыць, п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нязна́ны, -ая, -ае (разм.).

1. Не бачаны раней, невядомы; нявывучаны.

Н. край.

Н. маршрут.

2. Такі, якога не давялося перажыць, зведаць; нязведаны.

Нязнанае пачуццё.

|| наз. нязна́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праму́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Разм.

1. Зведаць муку, мучэнні.

2. Мучыцца некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адчу́ць, -чу́ю, -чу́еш, -чу́е; -чу́ты; зак., каго-што.

1. Пазнаць шляхам адчування.

А. холад.

А. моцны боль у назе.

2. Зведаць, перажыць, зразумець.

А. несправядлівасць.

А. сябе шчаслівым.

|| незак. адчува́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)