Verbum

зве́даць, зве́дваць

1. (пазнаць што-н.) erfáhren* vt; erkénnen* vt;

2. (перажыць) erlében vt, zu spüren bekómmen*, erdúlden vt;

зве́даць на сабе́ am éigenen Léibe erfáhren*; aus éigener Erfáhrung kénnenlérnen;

◊

хто не зве́даў го́ркага, не пазна́е і сало́дкага wer die Not nicht kennt, weiß nichts vom Glück

раздзялі́ць, раздзяля́ць

1. téilen vt; vertéilen vt, zertéilen vt, éinteilen vt;

раздзялі́ць на ро́ўныя ча́сткі gléichmäßig vertéilen [éin teilen, áufteilen];

2. (зведаць што-н разам з кім-н.) téilen vt

спрабава́ць

1. (рабіць намаганне) versúchen vt, probíeren vt;

2. (правяраць якасць) (áus)probíeren vt, versúchen vt, tésten vt;

3. (каштаваць на смак) kósten vt, verkósten vt, schmécken vt;

4. (зведаць) erlében vt, erfáhren* vt

паспрабава́ць

1. (зрабіць спробу) probíeren vt, versúchen vt (тс. zu + inf);

2. (пакаштаваць) kósten vt, probíeren vt;

3. перан. (зведаць у жыцці) erlében vt;

ён шмат што паспрабава́ў на сваі́м вяку́ er hat in séinem Lében víel(es) erlébt;

трэ́ба было́ б паспрабава́ць! das müsste man probíeren!