дря́зги ед. нет, разг. зва́дкі, -дак, ед. зва́дка, -кі ж.; (ссоры) сва́ркі, -рак, ед. сва́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bicker

[,bɪkər]

1.

v.i.

1) спрача́цца; ва́дзіцца, свары́цца

2) мармыта́ць

2.

n.

1) сва́рка, зва́дка f.

2) мармыта́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

contention [kənˈtenʃən] n. fml

1. сва́рка, зва́дка, разла́д; рознагало́ссе; спрэ́чка, пярэ́чанне

2. пункт по́гляду/гле́джання, сцве́рджанне (у спрэчцы)

3. спабо́рніцтва

♦

be in contention for smth. змага́цца за што-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

waśń

waś|ń

ж. звадка; сварка, спрэчка, нелады, нязгода, непрыязнасць;

rodzinne ~nie — сямейныя сваркі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Féhde

f -, -en варо́жасць; спрэ́чка, зва́дка

mit j-m in ~ líegen* — варагава́ць з кім-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Mísston

m -(e)s, -töne

1) фальшы́вы гук, фальшы́вая но́та, дысана́нс

2) разла́д, сва́рка, зва́дка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

раздо́р м. сва́рка, -кі ж., зва́дка, -кі ж., разла́д, -ду м.; (нелады) нелады́, -до́ў ед. нет;

семе́йные раздо́ры сяме́йны разла́д (сяме́йныя нелады́);

◊

я́блоко раздо́ра я́блык разла́ду.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неуря́дица ж., разг.

1. (беспорядок) непара́дак, -дку м., бязла́ддзе, -ддзя ср.;

2. (нелады) нелады́, -до́ў; (ссоры) зва́дкі, -дак, ед. зва́дка, -кі ж.; сва́ркі, -рак, ед. сва́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

quarrel

[ˈkwɑ:rəl]

1.

n.

сва́рка, зва́дка, зва́да f.

to seek a quarrel — шука́ць сва́ркі

to make up a quarrel — пагадзі́цца

2.

v.i.

1) свары́цца; спрача́цца, ва́дзіцца, калаці́цца; гры́зьціся

2) нарака́ць

to quarrel with fate — нарака́ць на лёс

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Вэ́рхал (БРС) ’гоман, малая звадка’ (КЭС); ’беспарадак’ (Бір. Дзярж.); ’лямант, гвалт’ (Жд.). Таго ж паходжання, што і ва́рхал ’тс’ (гл.), г. зн. запазычанне з польск. warchoł. Форма вэ́рхал (падобнай формы ў польскай мове няма) другасная, узнікла ў бел. мове, відаць, з формы тыпу вархо́л (апошняя, напр., засведчана ў гаворках Слаўгарадчыны; гл. Яшкін, Бел.-польск. ізал., 157) пры перанясенні націску на першы склад. Параўн. багно́, але бэ́гна, барса́ць, але бэ́рсаць і да т. п. Яшкін (там жа) лічыць вэ́рхал, ва́рхал не запазычаннем, а агульным утварэннем для беларуска-польскай зоны. Гэта няправільна, бо ў польск. мове слова з’яўляецца спрадвечным і адлюстроўвае (разам са шматлікімі вытворнымі; гл. Брукнер, 601–602) прасл. адносіны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)