зберага́нне ср.

1. сберега́ние;

2. сберега́ние;

1, 2 см. зберага́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Невароўны ’неасцярожны’ (брасл., Сл. ПЗБ). Ад варава́ць ’ахоўваць, зберагаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зберага́цца несов.

1. (сохраняться) сберега́ться;

2. страд. сберега́ться; уберега́ться; приберега́ться; см. зберага́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Праблюда́нне ’збераганне’ (Нас.), праблюдаць ’зберагаць’, прабягаць ’зберагчы’ (Нас.). Прэфіксальны дэрыват ад блюсць (гл. будзіць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́канадзіць ’выпрасіць безупыннай просьбай’ (КЭС, лаг.). Рус. калуж. ка́надить ’збіраць грошы, скнарнічаць, зберагаць’. Гл. канадзіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зберажэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. зберагаць — зберагчы.

2. звычайна мн. (зберажэ́нні, ‑яў). Сабраная ў запас сума грошай. Мажэйка аддаў на дом усе свае зберажэнні, узяў яшчэ і крэдыт у банку. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прыблюсці́ (пріблю́сьць) ’ашчадзіць, захаваць на будучы час’ (Бяльк.). Да блюсці́, блюсьць ’берагчы’ (гл.), параўн. у суседніх гаворках рус. смал., наўг. приблюда́ть, приблю́сти ’захоўваць, зберагаць, прыхоўваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

éinsparen

vt (з)экано́міць, накапля́ць, ашчаджа́ць, зберага́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

таўтахрані́зм

(ад гр. tauto = тое самае + chronos = час)

уласцівасць гарманічных ваганняў зберагаць перыяд вагання незалежна ад амплітуды.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

treasure​2 [ˈtreʒə] v.

1. высо́ка цані́ць, шанава́ць;

treasure smb.’s friendship высо́ка цані́ць чыё-н. сябро́ўства

2. зберага́ць, захо́ўваць (у сэрцы, памяці)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)