bewóhnt

a жылы́, засе́лены

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

насе́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад насяліць.

2. у знач. прым. Які мае насельніцтва; заселены. Населены дом. Населены востраў.

•••

Населены пункт гл. пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

habitable

[ˈhæbətəbəl]

adj.

засе́лены, насе́лены; прыда́тны для жыльля́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zaludniony

заселены;

gęsto zaludniony — густанаселены;

rzadko zaludniony — маланаселены

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Míetskaserne

f -, -n шматкватэ́рны дом (які заселены беднатой), дом-каза́рма

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

settled

[ˈsetəld]

adj.

1) асе́лы

2) засе́лены

a densely settled region — гу́ста засе́леная мясцо́васьць

3) усталява́ны, вы́значаны (пара́дак, да́та, цана́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

АПО́ЛЛІ,

узвышаныя слабахвалістыя раўніны (звычайна зандравыя) з урадлівымі цемнаколернымі карбанатнымі і шэрымі ляснымі глебамі на Пд тайгі і ў зонах мяшаных і шыракалістых лясоў Усх.-Еўрапейскай раўніны. Амаль цалкам узараны і густа заселены (напр., Уладзімірскае аполлі ў Рас. Федэрацыі). На Прыкарпацкай Украіне аполлі — ландшафты лясістай пагорыстасці.

т. 1, с. 431

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АКТЫ́ЎНАЕ АСЯРО́ДДЗЕ,

1) у квантавай электроніцы — рэчыва, у якога высокія энергетычныя ўзроўні часцінак заселены больш, чым нізкія (т.зв. інверсная заселенасць). Вымушанае выпрамяненне актыўнага асяроддзя выкарыстоўваецца для ўзмацнення і генерацыі эл.-магн. хваляў (гл. Квантавы ўзмацняльнік, Квантавы генератар).

2) У оптыцы — рэчыва, якому ўласцівая натуральная аптычная актыўнасць.

т. 1, с. 213

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

zamieszkany

заселены; жылы;

nie ~y — незаселены;

okolica ~a — незаселены раён;

~y dom — незаселены дом

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

населя́ться

1. насяляцца; засяля́цца;

2. (быть населённым) быць насе́леным (засе́леным);

Кавка́з населя́ется мно́гими наро́дами Каўка́з насе́лены (засе́лены) шмат які́мі наро́дамі;

3. страд. насяля́цца, засяля́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)