насе́лены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад насяліць.
2. у знач. прым. Які мае насельніцтва; заселены. Населены дом. Населены востраў.
•••
Населены пункт гл. пункт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)