воспламеня́ться

1. загара́цца, зага́рвацца, узгара́цца, узга́рвацца; (вспыхивать) успы́хваць;

2. страд. запа́львацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зата́пливатьсяI несов., страд.

1. запа́львацца, падпа́львацца;

2. пачына́ць ацяпля́цца; см. зата́пливатьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rozgrzewać się

незак.

1. разагравацца;

2. перан. запальвацца; узбуджацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ignite

[ɪgˈnaɪt]

1.

v.t.

1) запа́льваць

2) распа́льваць, награва́ць да чы́рвані

2.

v.i.

запа́львацца, загара́цца, успалы́хваць (пра по́лымя)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nbrennen

*

1.

vt

1) абпа́льваць

2) падпа́льваць

2.

vi

1) запа́львацца, успы́хваць

2) падгара́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kindle

[ˈkɪndəl]

1.

v.t.

распа́льваць; разво́дзіць, расклада́ць (аго́нь, во́гнішча)

2.

v.i.

1) загара́цца

2) запа́львацца, узбуджа́цца (пра ахво́ту, дух)

3) сьвяці́цца

Her eyes kindled with happiness — Ейныя во́чы сьвяці́ліся шча́сьцем

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

light3 [laɪt] v. (lit or lighted)

1. запа́льваць; запа́львацца;

The fire won’t light. Агонь не распальваецца/не хоча гарэць;

He lit (up) a cigarette. Ён запаліў цыгарэту.

2. асвятля́ць; асвятля́цца;

poorly lit streets дрэ́нна асве́тленыя ву́ліцы;

The room was well lighted. Пакой быў добра асветлены.

light up [ˌlaɪtˈʌp] phr. v. асвятля́ць; асвятля́цца; азары́ць; азары́цца (таксама перан.);

A smile lit up his face. Яго твар асвяціўся ўсмешкай.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zünden

1.

vt запа́льваць; узрыва́ць, падрыва́ць

der Blitz hat gezündet — ад мала́нкі ўзні́к пажа́р

das Bispiel zündet — пры́клад натхнце [захапля́е]

2.

vi запа́львацца, загара́цца, узрыва́цца

das Strichholz zündet nicht — запа́лка не загара́ецца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fngen

*

1.

vt

1) лаві́ць, злаві́ць

2) перан. злаві́ць на ву́ду, перахітры́ць

sich ~lssen* — папа́сці́ся на ву́ду, даць ашука́ць сябе́

3)

Fuer ~ — запа́львацца, загарэ́цца перан. загарэ́цца (якім-н. пачуццём), захапі́цца, закаха́цца

◊ Grllen ~ — хандры́ць

2.

(sich) лаві́цца

sich in sinen igenen Wrten fngen* — заблы́тацца (ва ўласных словах)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

unosić się

unosi|ć się

незак.

1. узнімацца; прыпадымацца;

2. насіцца; лётаць; вісець (у паветры);

3. перан. ускіпаць; запальвацца;

4. nad kim/czym захапляцца кім/чым; быць у захапленні ад каго/чаго;

~ła się nad jego urodą — яна была ў захапленні ад яго прыгажосці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)