unosić się

unosi|ć się

незак.

1. узнімацца; прыпадымацца;

2. насіцца; лётаць; вісець (у паветры);

3. перан. ускіпаць; запальвацца;

4. nad kim/czym захапляцца кім/чым; быць у захапленні ад каго/чаго;

~ła się nad jego urodą — яна была ў захапленні ад яго прыгажосці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)