Gärungsstoff

m -(e)s, -e заква́ска; ферме́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Пе́рушка ’закваска ў дзяжы’ (капыл., ЛА, 4). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зімаге́ны

(ад гр. zyme = закваска + -ген)

тое, што і праферменты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

зімало́гія

(ад гр. zyme = закваска + -логія)

раздзел хіміі, які вывучае працэсы браджэння арганічных рэчываў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

энзі́мы

(ням. Enzyme, ад гр. en = у, унутры + zyme = закваска)

тое, што і ферменты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Кісля́ ’кіслата’ (ТСБМ, Жд. 2, Сл. паўн.-зах.), ’закваска’ (Сл. паўн.-зах.). Утварэнне ад кіслы (гл.) з дапамогай суфікса ‑ja (як suša < sux + ja) (SP, 1, 82).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

уплыў, уздзеянне, уражанне; закваска (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

ферме́нты

(лац. fermentum = закваска)

арганічныя бялковыя рэчывы, якія выпрацоўваюцца ў жывых клетках і рэгулююць абмен рэчываў у арганізме.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

зіма́за

(ад гр. zyme = закваска)

сукупнасць ферментаў спіртавога браджэння, якія выдзяляюцца дражджамі і садзейнічаюць ператварэнню цукру ў спірт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ферме́нты

(лац. fermentum = закваска)

арганічныя бялковыя рэчывы, якія выпрацоўваюцца ў жывых клетках і рэгулююць абмен рэчываў у арганізме.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)