stir oneself

узварухну́цца, завіха́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

krzątać się

незак. мітусіцца, завіхацца; увіхацца;

krzątać się po domu — завіхацца ў хаце

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зашчырава́ць

‘пачаць дбайна, старанна, рупна рабіць што-небудзь, завіхацца каля, вакол чаго-небудзь; пачаць з прыхільнасцю, любоўю і пад. ставіцца да каго-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зашчыру́ю зашчыру́ем
2-я ас. зашчыру́еш зашчыру́еце
3-я ас. зашчыру́е зашчыру́юць
Прошлы час
м. зашчырава́ў зашчырава́лі
ж. зашчырава́ла
н. зашчырава́ла
Загадны лад
2-я ас. зашчыру́й зашчыру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час зашчырава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зашчырэ́ць

‘пачаць дбайна, старанна, рупна рабіць што-небудзь, завіхацца каля, вакол чаго-небудзь; пачаць з прыхільнасцю, любоўю і пад. ставіцца да каго-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зашчырэ́ю зашчырэ́ем
2-я ас. зашчырэ́еш зашчырэ́еце
3-я ас. зашчырэ́е зашчырэ́юць
Прошлы час
м. зашчырэ́ў зашчырэ́лі
ж. зашчырэ́ла
н. зашчырэ́ла
Загадны лад
2-я ас. зашчырэ́й зашчырэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час зашчырэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазавіха́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Завіхацца некаторы час. Пазавіхацца каля печы. □ Пакойчык быў невялікі, але Сяргею ён здаваўся ўтульным, асабліва пасля таго, як у ім пазавіхаліся Эма з Верай. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сурвэ́та, ‑ы, ДМ ‑ваце, ж.

Тое, што і сурвэтка. На стале ляжала белая сурвэта. Гартны. [Ганна] дастала з шафы льняную сурвэту.., накінула яе на стол, потым пачала завіхацца, ля печы. Жук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тапо́ршчыцца, ‑шчыцца; незак.

Абл. Тапырыцца. Заўважыўшы Міколку, .. [дзед Нупрэй] кінуўся завіхацца ля новага грабільна. Пачаў стругаць яго нажом і ўсё гэта разбіў з такім сярдзітым выглядам, што аж варушыліся, тапоршчыліся густыя сівыя бровы. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

uwijać się

незак. хутка спраўляцца, увівацца, завіхацца, лётаць, круціцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

хітру́ха, ‑і, ДМ ‑русе, ж.

Хітрая жанчына, махлярка. І гэтая прыгажуня з першага ж дня пачала неяк занадта шчыра завіхацца каля ўрача. Хітруха. Шамякін. [Касперскі:] Хітруха! Не так лёгка мяне, старога, правесці. Бачу, што да чаго. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ *Лабаво́з, лыбавдз ’працавіты чалавек’ (Яўс.). Да лобі, з (гл.), ’пярэдняя частка чаго-небудзь’ і везці (гл.), ’быць спераду’, ’дзякуючы добрай, стараннай працы быць наперадзе’. Адсюль дзеясловы лыбавозіцца, лыбавозіць ’шчыра працаваць, завіхацца на працы’ (Яўс.). Параўн. яшчэ рус. лобовой ’у першай чарзе, у першым радзе сярод рэкрутаў’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)