Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
завіха́ццанесов., разг. спеши́ть; хлопота́ть;
з. з рабо́тай — спеши́ть с рабо́той;
з. ўбіра́ць ячме́нь — спеши́ть убира́ть ячме́нь;
з. каля́ хво́рага — хлопота́ть во́зле больно́го
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
завіха́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Рабіць што‑н. вельмі старанна, рупліва. Ля адной платформы завіхаліся людзі на чале з Ваўчком — яны прыладжвалі з бярвення і дошак сход[ы] для машын.Хадкевіч.Зімою ў гэтым пакоі вучыліся чацвёрты і пяты класы, а летам завіхаліся служанкі: мылі, сушылі і прасавалі настаўніцкую бялізну.Лобан.
2.калякаго-чаго. Горача выяўляць сваю прыхільнасць, адданасць каму‑, чаму‑н. Завіхацца каля сям’і. □ Пантагрыні ж вельмі патрэбна была дапамога, таму ён і завіхаўся каля свайго заакіянскага госця.Маўр.// Заляцацца да каго‑н., упадаць за кім‑н. Гэтая прыгажуня з першага ж дня пачала неяк занадта шчыра завіхацца каля ўрача.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
завіха́ццаразм. (рупна працаваць) sich éifrig bemühen; éifrig [fléißig] sein
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Завіха́цца ’спяшацца працаваць’ (Жд. 3). Рус.пск.завиха́ться ’качацца’, бранск. ’ламацца, вярцецца, мітусіцца’. Ад віхаць (гл.) з прэфіксам за‑ і постфіксам ‑ца (< -ся).