жаўтаро́цік
‘асоба; жывая істота’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
жаўтаро́цік |
жаўтаро́цікі |
| Р. |
жаўтаро́ціка |
жаўтаро́цікаў |
| Д. |
жаўтаро́ціку |
жаўтаро́цікам |
| В. |
жаўтаро́ціка |
жаўтаро́цікаў |
| Т. |
жаўтаро́цікам |
жаўтаро́цікамі |
| М. |
жаўтаро́ціку |
жаўтаро́ціках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
жаўтаро́цік
‘асоба; жывая істота’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
жаўтаро́цік |
жаўтаро́цікі |
| Р. |
жаўтаро́ціка |
жаўтаро́цікаў |
| Д. |
жаўтаро́ціку |
жаўтаро́цікам |
| В. |
жаўтаро́ціка |
жаўтаро́цікаў |
| Т. |
жаўтаро́цікам |
жаўтаро́цікамі |
| М. |
жаўтаро́ціку |
жаўтаро́ціках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шмакадзя́ўка
‘жывая істота’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шмакадзя́ўка |
шмакадзя́ўкі |
| Р. |
шмакадзя́ўкі |
шмакадзя́вак |
| Д. |
шмакадзя́ўцы |
шмакадзя́ўкам |
| В. |
шмакадзя́ўку |
шмакадзя́вак |
| Т. |
шмакадзя́ўкай шмакадзя́ўкаю |
шмакадзя́ўкамі |
| М. |
шмакадзя́ўцы |
шмакадзя́ўках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
веліза́рына
‘асоба і жывая істота’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
веліза́рына |
веліза́рыны |
| Р. |
веліза́рыны |
веліза́рын |
| Д. |
веліза́рыне |
веліза́рынам |
| В. |
веліза́рыну |
веліза́рын |
| Т. |
веліза́рынай веліза́рынаю |
веліза́рынамі |
| М. |
веліза́рыне |
веліза́рынах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
веліза́рына
‘асоба і жывая істота’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
веліза́рына |
веліза́рыны |
| Р. |
веліза́рыны |
веліза́рын |
| Д. |
веліза́рыне |
веліза́рынам |
| В. |
веліза́рыну |
веліза́рын |
| Т. |
веліза́рынай веліза́рынаю |
веліза́рынамі |
| М. |
веліза́рыне |
веліза́рынах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
стварэ́нне
‘жывая істота’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
стварэ́нне |
стварэ́нні |
| Р. |
стварэ́ння |
стварэ́нняў |
| Д. |
стварэ́нню |
стварэ́нням |
| В. |
стварэ́нне |
стварэ́нняў |
| Т. |
стварэ́ннем |
стварэ́ннямі |
| М. |
стварэ́нні |
стварэ́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ахвя́ра
‘жывая істота’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ахвя́ра |
ахвя́ры |
| Р. |
ахвя́ры |
ахвя́р |
| Д. |
ахвя́ры |
ахвя́рам |
| В. |
ахвя́ру |
ахвя́р |
| Т. |
ахвя́рай ахвя́раю |
ахвя́рамі |
| М. |
ахвя́ры |
ахвя́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
стварэ́нне, -я, н.
1. гл. стварыць.
2. Тое, што створана кім-н.; твор мастацтва.
Геніяльнае с.
3. з азначэннем. Жывая істота — чалавек, жывёліна.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
жыве́ц, жыўца́, мн. жыўцы́, жыўцо́ў, м.
Маленькая жывая рыбка, якую чапляюць на кручок, каб злавіць буйную рыбу.
Лавіць на жыўца.
|| прым. жыўцо́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
hedgerow [ˈhedʒrəʊ] n. жыва́я агаро́джа; полеахо́ўная паласа́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)