самаўпра́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які дзейнічае самачынна, незаконна, паводле ўласнага нораву. Самаўпраўны дыктатар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыкта́тарстваваць, ‑ствую, ‑ствуеш, ‑ствуе; незак.

1. Быць дыктатарам.

2. Весці сябе як дыктатар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dyktator

м. дыктатар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Diktátor

m -s, -tóren дыкта́тар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

supremo [s(j)u:ˈpri:məʊ] n. BrE, infml (pl. -os) кіраўні́к, правады́р; дыкта́тар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

заі́грываць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. гл. зайграць¹.

2. з кім. Жартаўліва какетнічаць, заляцацца да каго-н. (разм.).

З. з дзяўчатамі.

3. перан., з кім. Паддобрывацца да каго-н., каб выклікаць да сябе прыхільнасць (разм.).

Дыктатар заігрывае з народам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ruthless [ˈru:θləs] adj. бязлі́тасны, лю́ты, жо́рсткі;

a ruthless dictator бязлі́тасны дыкта́тар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

strongman [ˈstrɒŋmən] n. (pl.-men)

1. дыкта́тар, дэ́спат

2. асі́лак (асабліва цыркавы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dictator

[ˈdɪkteɪtər]

n.

1) дыкта́тар -а m.

2) той, хто дыкту́е

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

strongman

[ˈstrɔŋmæn]

n., pl. -men

1) асі́лак -ка m.

2) дыкта́тар, дэ́спат -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)