самаўпраўны, ‑ая, ‑ае.

Які дзейнічае самачынна, незаконна, паводле ўласнага нораву. Самаўпраўны дыктатар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)