дро́бный

1. мат. дро́бавы;

2. (частый, мелкий) дро́бны;

дро́бный шаг дро́бны крок.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пажы́ткі, -аў, адз. пажы́так, -тку, м., таксама зб.

Дробны скарб, хатнія рэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

драбню́ткі, -ая, -ае.

Надзвычай маленькі, вельмі дробны.

Пачынаўся д. дожджык.

Драбнюткае насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

хлуд, -у, М -дзе, м.

Дробны хвораст, вецце.

Ачысціць двор ад хлуду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

некру́пный небуйны́; невялі́кі; (мелкий) дро́бны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

дажджы́ць, -джы́ць; безас., незак. (разм.).

Ісці, імжыць (пра дробны дождж).

З самай раніцы дажджыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

атама́рны, -ая, -ае.

1. гл. атам.

2. Дробны, няцэласны (кніжн.).

|| наз. атама́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

расшчабёнка, -і, ДМ -нцы, ж.

1. гл. расшчабяніць.

2. Дробны шчэбень.

Засыпаць брук расшчабёнкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рыпс, -у, м.

Тоўстая, моцная тканіна палатнянага перапляцення ў дробны рубчык.

|| прым. ры́псавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гаспада́рык, ‑а, м.

Разм. Дробны гаспадар, дробны ўласнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)