вахцёр

(ням. Wächter)

дзяжурны стораж ва ўстанове, на прадпрыемстве.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

dyżurowy

дзяжурны, звязаны з дзяжурствам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Díenst hábend

a дзяжу́рны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Díenst túende

a дзяжу́рны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

міліцыяне́р, ‑а, м.

Радавы або сержант міліцыі (у 1 знач.). Насустрач, спакойна зірнуўшы на хлопцаў, прайшоў дзяжурны міліцыянер. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бра́мнік, ‑а, м.

Уст. Вартаўнік, дзяжурны пры браме, пры ўваходзе куды‑н. Брамнік з грукатам адчыніў перад возам браму. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вахцёр, ‑а, м.

Старшы або дзяжурны стораж ва ўстанове, на заводзе. З заводскага двара выязджала нечая запозненая машына, вахцёр правяраў у шафёра пропуск. Скрыган.

[Ням. Wächter.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

clerk [klɑ:k] n.

1. клерк, канто́рскі слу́жачы

2. чыно́ўнік, сакрата́р

3. AmE прадаве́ц; прадаўшчы́ца (у магазіне)

4. AmE дзяжу́рны адміністра́тар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Beréitschaftsarzt

m -es, -ärzte дзяжу́рны ўрач

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

таўсташчо́кі, ‑ая, ‑ае.

З тоўстымі, мясістымі шчокамі. Калі Віця канчаў есці кашу, да яго падсеў таўсташчокі хлапчук з чырвоным, як памідор, тварам, таксама дзяжурны па кухні. Нядзведскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)