ліхта́ршчык, ‑а, м.

Той, хто наглядае за дзейнасцю і спраўнасцю ліхтароў. Двайнік пакінуў браму адпёртаю і пайшоў спачываць пасля бяссоннай ночы. Ліхтаршчык тушыў ліхтары. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

double1 [ˈdʌbl] n.

1. падво́йная лі́чба (колькасць)

2. двайні́к

3. pl. doubles па́рная гульня́ (пра тэніс)

at the double BrE, infml шпа́рка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ringer

I [ˈrɪŋər]

n.

звана́р -а́ m.

II [ˈrɪŋər]

n., informal

двайні́к -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

БЕРТАЛУ́ЧЫ

(Bertolucci) Бернарда (н. 16.3.1940, г. Парма, Італія),

італьянскі кінарэжысёр, вядомы і як паэт. З 1961 працаваў у П.Пазаліні, уплыў якога адчувальны ў фільмах Берталучы «Перад рэвалюцыяй», «Партнёр» (паводле аповесці Ф.Дастаеўскага «Двайнік»), дзе прагучала тэма маладзёжнага бунту, якая з горыччу і пачуццём страчаных ілюзій адгукнулася ў стужках «Стратэгія павука» (1970), «Апошняе танга ў Парыжы» (1972). Разнастайнасць праблематыкі і формы сведчыць пра пастаянныя творчыя пошукі рэжысёра. У фільмах «Канфарміст» (1970) і «Месяц» (1979) — ідэя ўлады цёмных, скрытых псіхал. комплексаў над асобай; «Дваццатае стагоддзе» (1976) і «Апошні імператар» (1987, прэмія «Оскар») — матыў супраціўлення чалавека ролі марыянеткі, якую яму навязваюць.

т. 3, с. 122

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

twin

[twɪn]

1.

n.

1) блізьня́, двайня́ n., pl. блізьня́ты, двайня́ты

2) двайнік -а́ m.

2.

adj.

1) блізьня́чы

2) па́рны, падво́ены, здво́ены

twin beds — па́рныя або́ здво́еныя ло́жкі

a twin-engined airplane — двухмато́рны самалёт

- twin sisters

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

double

[ˈdʌbəl]

1.

adj.

1) падво́йны

double meaning — падво́йнае значэ́ньне

2) дваі́сты

3) двая́кі

2.

adv.

1) падво́йна, у два разы́

he sees double — яму́ дво́іцца ўваччу́

2) удву́х, удзьвю́х, удваі́х

3.

n.

1) падво́йная ко́лькасьць

2) дубле́т -а m., двайні́к -а́ m.

3) дублёр -а m. (акто́р)

4) у дзьве сто́лкі

4.

v.

1) падво́йваць (-ца), павялі́чваць у два разы́

2) дублява́ць

3) склада́ць у дзьве сто́лкі

4) абплыва́ць наво́кал

5) выко́нваць дзьве фу́нкцыі; гра́ць дзьве ро́лі

- double back

- on the double

- double up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)