праме́р, -у, м.

1. гл. прамераць.

2. мн. -ы, -аў. Памылка пры вымярэнні (спец.).

Дапусціць п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дапушчэ́нне ср. допуще́ние; предположе́ние; см. дапусці́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здурнава́ць

‘сказаць, зрабіць, дапусціць якое-небудзь глупства’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. здурну́ю здурну́ем
2-я ас. здурну́еш здурну́еце
3-я ас. здурну́е здурну́юць
Прошлы час
м. здурнава́ў здурнава́лі
ж. здурнава́ла
н. здурнава́ла
Загадны лад
2-я ас. здурну́й здурну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час здурнава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

недагля́д, -у, М -дзе, м.

Недастатковы нагляд за кім-, чым-н.; памылка, промах, зробленыя з-за няўважлівасці, нядбайнасці.

Дапусціць н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дапуска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дапусціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапу́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад дапусціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наблы́таць, -аю, -аеш, -ае; зак.

1. што і чаго. Заблытаць, пераблытаць нейкую колькасць чаго-н.

Н. нітак.

2. Дапусціць блытаніну, нарабіць памылак.

Н. у вылічэннях.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

некарэ́ктнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць некарэктнага. // Некарэктны ўчынак. Дапусціць некарэктнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапушча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які можна дапусціць; магчымы, дазволены. Дапушчальная тэмпература.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапу́шчаны

1. допу́щенный; предполо́женный;

2. подо́гнанный, при́гнанный;

1, 2 см. дапусці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)