дано́сіць ​1, ‑ношу, ‑носіш, ‑носіць.

Незак. да данесці ​1.

дано́сіць ​2, ‑ношу, ‑носіш, ‑носіць.

Незак. да данесці ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ная́бедничать сов., разг. дане́сці, напаклёпнічаць, нагавары́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

донести́​II сов., в разн. знач. дане́сці;

донести́ о нача́ле бо́я дане́сці аб пача́тку бо́ю;

донести́ нача́льству (на кого-л.) дане́сці нача́льству (на каго-небудзь).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

съя́бедничать сов., разг. дане́сці, напаклёпнічаць, намо́віць, нагавары́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

назвя́гаць

‘хлусліва данесці, настукаць (назвягаць каму-небудзь пра што-небудзь, на каго-небудзь)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. назвя́гаю назвя́гаем
2-я ас. назвя́гаеш назвя́гаеце
3-я ас. назвя́гае назвя́гаюць
Прошлы час
м. назвя́гаў назвя́галі
ж. назвя́гала
н. назвя́гала
Загадны лад
2-я ас. назвя́гай назвя́гайце
Дзеепрыслоўе
прош. час назвя́гаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

давалачы́, -лаку́, -лачэ́ш, -лачэ́; -лачо́м, -лачаце́, -лаку́ць; -ло́к, -лакла́, -ло́; -лачы́; -ло́чаны; зак., што (разм.).

3 цяжкасцю данесці, дацягнуць да якога-н. месца.

Ледзь давалок мех бульбы.

Хлопцы не змаглі д. лодку да возера.

|| незак. давалака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

данасі́ць​II (зрабіць данос) гл данесці II

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

беларускамо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы асяроддзю, дзе ўжываецца беларуская мова. Данесці да беларускамоўнага чытача хараство рускай паэзіі. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

доказа́ть сов.

1. даве́сці, даказа́ць;

2. (донести) разг. даказа́ць, дане́сці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

датараба́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Разм. Дацягнуць, данесці, давалачы што‑н. куды‑н., да якога‑н. месца. Датарабаніць паклажу да воза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)