dogonić
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
dogonić
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
doścignąć
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
прасле́даваць, -дую, -дуеш, -дуе; -дуй;
1. каго (што). Гнацца за кім
2. каго-што. Учыняць ганенні, прыгнятаць.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Сціга́ць ’шпарка ісці шырокімі крокамі, сігаць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
даганя́цца, ‑яецца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гна́цца, ганю́ся, го́нішся, го́ніцца; гна́ўся, гна́лася; ганіся;
1. Бегчы следам, каб
2. Імкнуцца да чаго
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ *Недагоніч, недого́ніч ’недаразвітае зерне ў коласе; запозненыя ў развіцці каноплі; парасткі збожжавых культур, якія затрымаліся ў сваім развіцці на стадыі кушчэння’, недого́ніца ’недаразвітае зерне ў коласе; дробная недаспелая ягада’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Перастрэнуць (пырыстрі́нуты) ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Насціга́ць ’даганяць; прымушаць, дабівацца’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
dopędzić
1.
2. загнаць (скаціну);
3. дабегчы; прыбегчы; дасягнуць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)